Αρχική Blog Διατροφή Ουρικό οξύ και διατροφή: Ποιες τροφές απαγορεύονται και ποιες όχι
Ουρικό οξύ και διατροφή: Ποιες τροφές απαγορεύονται και ποιες όχι

Ουρικό οξύ και διατροφή: Ποιες τροφές απαγορεύονται και ποιες όχι

Ουρικό οξύ. Μάθε πόσο επηρεάζεται από την διατροφή και ποιες τροφές να καταναλώνεις και ποιες οχι.

Τι είναι το ουρικό οξύ;

Το ουρικό οξύ είναι φυσιολογικό συστατικό των ούρων. Το βρίσκουμε στο αίμα, στο ήπαρ, στον σπλήνα και στον εγκέφαλο. Η αποθήκη στον ανθρώπινο οργανισμό περιέχει 1,2 γρ.  ουρικού οξέος. Ενδογενείς παράγοντες που συνεισφέρουν προέρχονται από τον μεταβολισμό των πουρινών (αποβάλλονται με τα ούρα) κι εξωγενείς που προσλαμβάνονται μέσω της τροφής.

συνεπειες απο το ανεβασμενο ουρικο οξυ

Γράφει η Στέλλα Μορφογιάννη, Διαιτολόγος, Λάρισα

Φυσιολογικές τιμές

Το ανώτερο όριο ουρικό οξέος στον ορό είναι για τους άντρες περίπου 7 mg/dL  και 6 mg/dL για τις γυναίκες. Όταν η τιμή του  στον ορό πάνω από 7 mg/dL σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος ουρικής αρθρίτιδας ή και ύπαρξης λίθων στα νεφρά.

Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα με αποτέλεσμα την εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού νατρίου στους ιστούς και ιδιαίτερα  στα νεφρά και τις αρθρώσεις.

εξετασεις για ουρικο οξυ

Ουρικό οξύ και διατροφή

Η κακή διατροφή θεωρείται υπεύθυνη για οξέα επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας. Αυξημένη πρόσληψη πρωτεΐνης αλκοόλ αλλά κι ενέργειας σχετίζεται με την ουρική αρθρίτιδα. Οι άνθρωποι που πάσχουν από ουρική αρθρίτιδα επίσης εμφανίζουν παχυσαρκία, σακχαρώδη διαβήτη,  υπέρταση κ.λπ.

Να περιορίζονται ή να αποφεύγονται

  • Την υπερβολική κατανάλωση τροφίμων πλούσια σε πουρίνες και την υπερκατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης. Η σύσταση για την ημερήσια πρόσληψη πρωτεΐνης είναι το 1g/kg ιδανικού σωματικού βάρους και περίπου 90-120 γρ. ανά γεύμα.
  • Η υπερκατανάλωση αλκοόλ
  • Μεγάλα και βαριά γεύματα ειδικά τις βραδινές ώρες

τροφες φτωχες σε πουρινες

Για το ουρικό οξύ συνιστάται…

9 πράγματα που θα κρατήσουν τις τιμές του ουρικού οξέος χαμηλά

  1. Η αυξημένη πρόσληψη υγρών (νερό και χυμοί φρούτων). 3 λίτρα την ημέρα συστήνεται ώστε να περιοριστεί ο  κίνδυνος νεφρολιθίασης.
  2. Η αυξημένη κατανάλωση γαλακτοκομικών (γάλα, γιαούρτι) και τυριών χαμηλών σε λιπαρά.
  3. Η απώλεια βάρους σε περίπτωση παχυσαρκίας
  4. Η κατανάλωση μικρών γευμάτων.
  5. Ο περιορισμός της αλκοόλης .
  6. Η διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες (π.χ. ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά, ρύζι, φρούτα, λαχανικά), φτωχή σε λίπος και μέτρια σε πρωτεΐνες (π.χ. κρέας, πουλερικά, αυγά, ψάρια, γαλακτοκομικά)
  7. Περιορισμός κατανάλωσης λιπαρών.
  8. Η βιταμίνη C μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος και η κατανάλωση κερασιών σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο κρίσεων ουρικής αρθρίτιδας.
  9. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η κατανάλωση καφέ με μέτρο, μπορεί να σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας.

τροφες που ανεβαζουν και απαγορευονται στο ουρικο οξυ

Ποιες είναι οι τροφές πλούσιες σε πουρίνες;

1η ομάδα: τροφές που πρέπει να αποφεύγονται ιδιαίτερα στο οξύ στάδιο

Υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες (100-1000 mg/ 100 γρ. τροφής)

Αντσούγες, αμύγδαλα, αυγοτάραχο, ζωμός κι εκχύλισμα κρέατος, ζύμη, καρδιά, χτένι, κυνήγι, μυαλά, μύδια, νεφρά, πάγκρεας, πέρδικα, ρέγγα, σάλτσα κρέατος, συκώτι, σκουμπρί, σαρδέλες, χήνα

2η ομάδα: τροφές που πρέπει καταναλώνονται με μέτρο

Μέτρια περιεκτικότητα σε πουρίνες (9-100 mg/ 100 γρ. τροφής)

Κρέατα και ψάρια εκτός 1ης ομάδας, πουλερικά, οστρακοειδή, αρακάς, μανιτάρια, σπανάκι, σπαράγγια, φακές, φασόλια

3η ομάδα Μικρή περιεκτικότητα σε πουρίνες: καταναλώνονται ελεύθερα

Αεριούχα ποτά, αλάτι, αυγό, βούτυρο, μαργαρίνη, λάδι, γάλα, τυρί, γιαούρτι, γλυκίσματα, δημητριακά, ελιές, ζάχαρη, καραμέλες, ζελέ, καφές, καλαμπόκι, κρέμα, μακαρόνια, ξηροί, καρποί, ξύδι, παγωτό, ρύζι, σάλτσα λευκή, σοκολάτα, τσάι, φρούτα, χόρτα, ψωμί ή φρυγανιές.

Ακολούθησε το fmh.gr στο Google News, στο Twitter, στο Facebook στο Υoutube και στο Instagram

διαιτολόγος Λαρισα

Στέλλα Μορφογιάννη, Διαιτολόγος, Λάρισα

Πηγές

Choi HK, Atkinson K et al. 2004. Purine-Rich Foods, Dairy and Protein Intake, and the Risk of Gout in Men. The New England Journal of Medicine, 350; 11:1093-110

Garrow JS, James WPT, Ralph A. Human Nutrition and Dietetics, 10th edition. CHURCHILL LIVINGSTONE 2000.

Σωκράτους 147, Καλλιθέα, Αθήνα
Ακολουθήστε μας και στα Social Media