Τι είναι το λιποίδημα και πως η φυσικοθεραπεία βοηθάει
Το λιποίδημα είναι μια πάθηση που χαρακτηριστικό της είναι η άνιση κατανομή λίπους στο σώμα μας. Η φυσικοθεραπεία με ασκήσεις βοηθούν πολύ στη θεραπεία και την αντιμετώπισή του.
Το λιποίδημα είναι μια διαταραχή λίπους, μια νόσος άγνωστης αιτιολογίας, η οποία χαρακτηρίζεται από άνιση κατανομή λιπώδους ιστού. Προσβάλλει κυρίως το γυναικείο φύλο. Η διαταραχή αυτή του μεταβολισμού των λιπιδίων (επεξεργασία λίπους από το σώμα) εκτιμάται ότι επηρεάζει παγκοσμίως 1 στις 9 γυναίκες.
Γράφει ο Γιώργος Σιδηρόπουλος, Φυσικοθεραπευτής, Κατερίνη
Βασικό χαρακτηριστικό είναι η παρουσία μεγαλύτερης κατανομής λιπώδης μάζας στην περιοχή της περιφέρειας και των κάτω άκρων σε δυσαναλογία με το υπόλοιπο σώμα (κορμός άνω άκρα). Σπανιότερα εμφανίζεται και στα άνω άκρα και κυρίως στην περιοχή του άνω βραχιονίου.
Το λίπος αυτό είναι ανθεκτικό στις προσπάθειες απώλειας βάρους με διατροφή και άσκηση. Αυτές οι μέθοδοι μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια βάρους σε άλλες περιοχές, αλλά το μέγεθος των γοφών και των ποδιών παραμένει δυσανάλογα μεγάλο.
Υπάρχει κληρονομική προδιάθεση και παρατηρείται σε άτομα της ίδιας οικογένειας, οπότε συχνά αποδίδεται και σε γονιδιακούς παράγοντες.
Το λιποίδημα είναι πλέον παγκοσμίως μια αναγνωρισμένη πάθηση και μάλιστα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τα έξοδα θεραπείας ή επεμβάσεων καλύπτονται από τους ασφαλιστικούς φορείς. Οι ασθενείς που παλαιότερα θεωρούνταν απλά υπέρβαροι έχουν πλέον την ευκαιρία να υποβληθούν σε νέα θεραπευτικά πρωτόκολλα, που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.
Πότε εμφανίζεται το λιποίδημα;
Το λιποίδημα εμφανίζεται συνήθως στην εφηβεία, αλλά μπορεί να προκληθεί ή να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή κατά την προ-εμμηνόπαυση. Ενδέχεται να εμφανιστεί επίσης μετά από γυναικολογικές επεμβάσεις.
Σπανιότερα το λιποίδημα μπορεί να προκληθεί και μετά από μια εξαιρετικά στρεσογόνο κατάσταση, επειδή τα επίπεδα κορτιζόλης αυξάνονται, προκαλώντας έτσι φλεγμονώδη διαταραχή σχεδόν πάντα λανθασμένα ως αύξηση του σωματικού βάρους.
Διάγνωση και θεραπεία λιποιδήματος
Η νόσος έχει τρία στάδια (βαθμοί) και η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας κρίνεται κατά περίπτωση με βάση το στάδιο στο οποίο βρίσκεται. Σε πρώιμα στάδια οι ιστοί είναι μαλακοί, το δέρμα λείο, ενώ σε πιο βαριές περιπτώσεις γίνεται σκληρό και συχνά επώδυνο.
Σε άλλες περιπτώσεις το δέρμα είναι υπό τάση, σαν έτοιμο να σκάσει, και μπορεί να αναπτυχθούν και πολλαπλοί όζοι. Εξαιτίας δε της ευθραυστότητας των τριχοειδών, δημιουργούνται εύκολα αιματώματα κάτω από το δέρμα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η δυσκολία βάδισης, καθώς τα κάτω άκρα είναι ιδιαίτερα βαριά και τα γόνατα δυσκίνητα.
Σε ήπιες περιπτώσεις, δηλαδή σε λιποίδημα 1ου ή 2ου βαθμού, η θεραπεία είναι συνήθως συντηρητική και αποσκοπεί στο να αποφορτίσει τα κάτω άκρα από τα υγρά. Στο στάδιο αυτό συστήνεται τακτική φυσιοθεραπεία με:
- Λεμφικό μασάζ
- Αποφυγή της ορθοστασίας
- Ειδικές πιεστικές κάλτσες ή καλσόν
- Αλλαγή της διατροφής (από διατροφολόγο-διαιτολόγο)
- Υδροθεραπεία
- Θεραπευτική άσκηση με αντιστάσεις (και αερόβιου τύπου για βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας)
Θεραπευτικές ασκήσεις
Όπως σε κάθε πάθηση, η σύσταση για ενεργητική (συμμετοχή του ασθενή) αποκατάσταση είναι καθοριστική και φέρει τα βέλτιστα αποτελέσματα. Έτσι, ασθενείς που πάσχουν από λιποίδημα, βλέπουν οφέλη όταν βάλουν την θεραπευτική άσκηση στην καθημερινότητά τους.
Για την αντιμετώπιση οι ασκήσεις στο νερό, βοηθούν στην αποσυμφόρηση και την βελτίωση της υγείας στο λεμφικό σύστημα και συστήνεται το ειδικό ασκησιολόγιο για το λιποίδημα να γίνεται υπό την επίβλεψη επαγγελματία υγείας.
Η εξατομίκευση είναι σημαντικό στοιχεία στην πορεία της αποκατάστασης και συστήνεται ο ασθενής να μπορεί να ασκηθεί και μόνος τους (σπίτι, πισίνα ή θάλασσα).
Τέλος, αφού βελτιωθεί η κλινική εικόνα του λιποιδήματος και των λοιπών εκδηλώσεων που αναφέρθηκαν, συστήνεται και η έναρξη ενός εξατομικευμένου ασκησιολόγιου με αντιστάσεις.
Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να περιλαμβάνει ήπιες ασκήσεις για το λιποίδημα που να μπορούν να γίνονται καθημερινά και στο σπίτι τουλάχιστον μία φορά. Έτσι, οι μύες δρουν ως αντλίες για την αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος και την ενεργητική παροχέτευση της λέμφου, ώστε να εισέλθει στη φλεβική κυκλοφορία.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Φυσικοθεραπεία: Οι πιο συχνές απορίες και ερωτήσεις
Ακολούθησε την fmh.gr στο Google News, στο Twitter, στο Facebook στο Υoutube και στο Instagram
