Γυμνάζομαι και καπνίζω … Τι γίνεται με την αντοχή μου ; – Fitness Motivation Hellas
Είναι απίθανος ο συνδυασμός άσκησης και τσιγάρου? Όχι, καθημερινά βλέπουμε γύρω μας άτομα που αθλούνται να είναι καπνιστές.
Είναι αποδοτικός ο συνδυασμός άσκησης και τσιγάρου? Εδώ τα πράγματα «σηκώνουν τσιγάρο» κοινώς θέλουν συζήτηση.
Από τη μια βλέπεις άτομα που κοπιάζουν προπονητικά , ακολουθούν ένα υγιές μοτίβο διατροφής και συνηθειών ύπνου να κατεβαίνουν σε αγώνες , με όχι απαραίτητα να τους συνοδεύουν τα καλύτερα αποτελέσματα αγώνων και από την άλλη βλέπεις άλλους αθλούμενους να καπνίζουν και να κατεβαίνουν σε Μαραθώνιους και αγώνες crossfit και να σαρώνουν τα πάντα. Κλασσικό παράδειγμα αθλητή, ο γνωστός Γιόχαν Κρόιφ επαγγελματίας αθλητής που δε δίσταζε να ανάψει τσιγάρο ακόμα και στο ημίχρονο του αγώνα. (ο οποίος παρεμπιπτόντως σήμερα, οδεύοντας προς τα 68 κι έπειτα από απανωτά μπάι πας καρδιάς, ηγείται εκστρατειών ενάντια στο κάπνισμα)
Και τι σημαίνει αυτό ότι το κάπνισμα δεν επηρεάζει την απόδοση ή την υγεία?. Η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη το κάπνισμα σαφώς και επηρεάζει την απόδοση όπως και η συστηματική άσκηση είναι σε θέση να μετριάσει μερικές από τις θανατηφόρες επιπτώσεις του καπνίσματος.
Αν δεν καπνίζεις και ασκείσαι τότε θα έχεις και καλύτερη υγεία και καλύτερη απόδοση
Αν καπνίζεις και αθλείσαι, θα έχεις καλύτερη υγεία και απόδοση από το αν κάπνιζες και δεν σήκωνες ούτε ένα «αλτηράκι»
Φανταστείτε λοιπόν πόσο καλύτερη θα ήταν η απόδοση αυτών όλων που κάνουν τους χρόνους και καπάκι ανάβουν τσιγάρο αν δεν το άναβαν
Σε μια μελέτη του 2006, οι καπνιστές με υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του πνεύμονα.
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Medicine & Science in Sports & Exercise, έδειξε ότι η πνευμονική λειτουργία δεν καλυτέρευσε με την αποχή από το τσιγάρο, αλλά αυξήθηκε σημαντικά η συγκέντρωση του οξυγόνου στο αίμα των ασκουμένων, βοηθώντας τους να παρατείνουν το χρόνο άσκησης. Όμως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πνεύμονες και η καρδιαγγειακή λειτουργία είναι σε μεγάλο ρίσκο, με τις επιδράσεις του καπνίσματος να συσσωρεύονται με τον καιρό.
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε οι ερευνητές συνέλεξαν γενικές πληροφορίες και μέτρησαν την αρτηριακή πίεση, (ΒΡ), τον καρδιακό ρυθμό, τη VO2max, τον BMI και τον βασικό μεταβολικό ρυθμό. Το πρωτόκολλο καπνίσματος χωρίστηκε σε τρεις ομάδες : κάπνισμα, μη καπνίζοντες και διακοπή του καπνίσματος. Ο VO2max μετρήθηκε χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο Bruce.
Ο ΔΜΣ, όπως υπολογίστηκε χρησιμοποιώντας το σωματικό βάρος (kg) / ύψος (m2). Η ΒΡ μετρήθηκε δύο φορές στον δεξιό άνω βραχίονα με σφυγμομανόμετρο υδραργύρου αφού επέτρεψαν σε κάθε συμμετέχοντα να ξεκουραστεί για περίπου 10 λεπτά πριν τη μέτρηση. Το σπλαχνικό λίπος μετρήθηκε με τη χρήση της ανάλυσης βιοηλεκτρικής αντίστασης (GIF-891DX). Ο καρδιακός ρυθμός ηρεμίας μετρήθηκε αφού ο κάθε συμμετέχων είχε ξεκουραστεί για περισσότερα από 10 λεπτά μετρώντας τον αριθμό καρδιακών παλμών σε 15 δευτερόλεπτα και πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των 4.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συστολική ΒΡ και η διαστολική ΒΡ ήταν σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα του καπνίσματος. Ωστόσο, μια πρόσφατη μελέτη σχετικά με τη νικοτίνη ανέφερε ότι η ΒΡ αυξάνεται για όσο διάστημα η νικοτίνη παραμένει στο σώμα και αν αυτό το φαινόμενο επιμένει, οι άνθρωποι εκτίθενται στον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων λόγω της υπέρτασης.
Έχει διαπιστωθεί ότι όταν σταματά το κάπνισμα, η BP μειώνεται προσωρινά. και είναι απαραίτητο να σταματήσετε το κάπνισμα για περισσότερο από ένα μήνα για να διατηρήσετε αυτό το αποτέλεσμα μείωσης της ΒΡ.
Ο καρδιακός ρυθμός ηρεμίας βρέθηκε να είναι σημαντικά υψηλότερος στην ομάδα καπνίσματος και η αναλογία εκείνων με ρυθμό καρδιακής παύσης ≥ 81 ήταν ο υψηλότερος στην ομάδα καπνίσματος. Αρκετές μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι ένας αυξημένος καρδιακός ρυθμός κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου.
Επιπλέον, η VO2max ήταν υψηλότερη στις ομάδες μη καπνίσματος και διακοπής του καπνίσματος από ό, τι στην ομάδα καπνίσματος, στην παρούσα μελέτη, κάτι που έδειξε ότι το κάπνισμα μπορεί να επηρεάσει την αερόβια ικανότητα. Το μονοξείδιο του άνθρακα που εισπνέεται από τα τσιγάρα επηρεάζει την αερόβια ικανότητα παρεμποδίζοντας τη μεταφορά οξυγόνου, η οποία θεωρείται ότι είναι ο λόγος για τη μείωση του VO2max στους καπνιστές, αλλά αυτό το φαινόμενο είναι αναστρέψιμο.
Συγκεκριμένα το μονοξείδιο του άνθρακα δεσμεύει την αιμοσφαιρίνη η οποία είναι υπεύθυνη για την μεταφορά οξυγόνου στο μυϊκό σύστημα με αποτέλεσμα το οξυγόνο να παραγκωνίζεται από το μονοξείδιο του άνθρακα και έτσι να μην είναι εφικτή η μεταφορά οξυγόνου στους ιστούς και κατά συνέπεια η ποιοτική συνέχεια της άσκησης .
Έτσι, η περιορισμένη ροή αίματος-οξυγόνου στους μύες, εξαιτίας του τσιγάρου, έχει σαν αποτέλεσμα: την αυξημένη επιρρέπεια σε μυϊκούς τραυματισμούς κατά την διάρκεια της άσκησης, την καθυστερημένη επούλωση πληγών έπειτα από τραυματισμό, την παρεμπόδιση της μυϊκής ανάκαμψης μετά την άσκηση ,την επιβράδυνση της αποκατάστασης του μυϊκού γλυκογόνου μετά από μια περίοδο άσκησης.
Σε αυτή τη μελέτη η ομάδα που είχε σταματήσει το κάπνισμα είχε σημαντικά υψηλότερο VO2max από τους καπνιστές. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δεν έδειξαν σημαντική διαφορά στην αναλογία σπλαχνικού λίπους. Ο δείκτης BMI ήταν ο υψηλότερος στην ομάδα διακοπής του καπνίσματος. Ο Gordon T .et al.(1975) ανέφερε ότι είναι πολύ πιθανό το σωματικό βάρος να αυξάνεται βραχυπρόθεσμα μετά την διακοπή του καπνίσματος, και τότε το αυξημένο βάρος θα διατηρηθεί. Η παχυσαρκία συνδέεται με καρδιαγγειακές παθήσεις καθώς αυξάνεται η ηλικία.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να παρέχεται εκπαίδευση σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες μετά τη διακοπή του καπνίσματος. Η ΒΡ βρέθηκε ότι συσχετίζεται με καρδιοπνευμονική λειτουργία, τον ΔΜΣ και το σπλαχνικό λίπος.
Η BP δεν συσχετίζεται με το VO2max. Οι καθοριστικοί παράγοντες της VO2max περιλαμβάνουν τον πνευμονικό εξαερισμό, την ικανότητα δέσμευσης οξυγόνου του αίματος και την καρδιακή παροχή, ωστόσο, καμία προηγούμενη μελέτη δεν έχει δείξει ότι η ΒΡ έχει άμεση επίδραση στο VO2max. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν ότι η ΒΡ είναι στενά συνδεδεμένη με τον ρυθμό της ΚΣ. ανάπαυσης, την αναλογία σπλαχνικού λίπους και τον ΔΜΣ, γεγονός που υποδηλώνει ότι η ΒΡ και η διαχείριση του βάρους έχουν επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Επίδραση στο καρδιαγγειακό έδειξε και η Laustiola KE et al. (1991) Καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η διακοπή του καπνίσματος αυξάνει προοδευτικά την πυκνότητα βήτα 2-αδρενοϋποδοχέων σε κύτταρα MNL. Το χρόνιο κάπνισμα φέρεται να οδηγεί σε μείωση της παρουσίας των β –υποδοχέων στα λεμφοκύτταρα και στον λιπώδη ιστό, μετριάζοντας έτσι τη δραστηριότητα τους και την επίδραση τους στην καρδιακή λειτουργία.
Έτσι μετριάζεται η άνοδο της ΚΣ κατά την πρόοδο της άσκησης, αυξάνοντας τον κίνδυνο για την καρδιοαγγειακή υγεία των καπνιστών.
Αυτές οι αναστρέψιμες αλλαγές στην αδρενεργική ρύθμιση μετά από διακοπή του καπνίσματος μπορεί να σχετίζονται με τη σχετικά ταχεία μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου στους πρώην καπνιστές. Η πίσσα δε, προκαλεί οίδημα στον βλεννογόνο υμένα των αεραγωγών με συνέπεια να αυξάνεται η αντίσταση ανταλλαγής αερίων και κατά συνέπεια να μην επιτρέπεται η ανταλλαγή οξυγόνου που χρειάζεται για την άσκηση.
Συμπερασματικά το κάπνισμα έχει συνήθως σημαντική και αντίστροφη συσχέτιση με την καρδιοαγγειακή ικανότητα και την αντοχή στην άσκηση.
Tο χρόνιο κάπνισμα επιδρά στο σύστημα μεταφοράς και παροχής Ο2 στους ιστούς, με αποτέλεσμα τη μείωση της πρόσληψης Ο2 από την περιφέρεια και τους εργαζόμενους μύες κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης. Για τα αποτελέσματα αυτά ενοχοποιούνται παράγοντες και μηχανισμοί, όπως η αυξημένη συγκέντρωση COHb στο αίμα, η απόκλιση προς τα αριστερά της καμπύλης διασπάσεως της HbO2, η δέσμευση μυοσφαιρίνης από το CO και η δηλητηρίαση των αναπνευστικών ενζύμων που επηρεάζει αρνητικά τον αερόβιο μεταβολισμό στους μύες. Τελική συνέπεια για τους καπνιστές είναι η σημαντική μείωση της μέγιστης ικανότητας και αντοχής στην αερόβια άσκηση.
Τα οφέλη από τη διακοπή του καπνίσματος είναι άμεσα και μακροπρόθεσμα για την υγεία :
- 20 λεπτά μετά τη διακοπή του καπνίσματος: η αρτηριακή πίεση, ο καρδιακός ρυθμός και η θερμοκρασία των άνω και κάτω άκρων επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα.
- 12 ώρες μετά τη διακοπή του καπνίσματος: το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα ελαττώνεται στα φυσιολογικά επίπεδα, ενώ τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα αυξάνουν στα φυσιολογικά επίπεδα.
- 48 ώρες μετά τη διακοπή του καπνίσματος: βελτιώνονται οι αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης.
- 72 ώρες μετά τη διακοπή του καπνίσματος: η αναπνοή είναι ευκολότερη, αφού οι αεραγωγοί των πνευμόνων χαλαρώνουν.
- 2-12 εβδομάδες μετά τη διακοπή του καπνίσματος: η κυκλοφορία του αίματος και η πνευμονική λειτουργία βελτιώνονται.
- 1-9 μήνες μετά τη διακοπή του καπνίσματος: ο βήχας και η δύσπνοια ελαττώνονται.
- μέσα σε 1 χρόνο μετά τη διακοπή του καπνίσματος: ο κίνδυνος καρδιακής νόσου είναι περίπου ο μισός από εκείνον ενός τυπικού καπνιστή.
- 10 χρόνια μετά τη διακοπή του καπνίσματος: ο κίνδυνος καρκίνου του πνεύμονα μειώνεται στο μισό περίπου αυτού ενός καπνιστή και ο κίνδυνος για καρκίνο του στόματος, του φάρυγγα, του οισοφάγου, της ουροδόχου κύστης, του τραχήλου της μήτρας και του παγκρέατος μειώνεται.
- 15 χρόνια μετά τη διακοπή του καπνίσματος: ο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου είναι ίδιος με εκείνο ενός μη καπνιστή.
Οι έρευνες, δείχνουν ότι τα άτομα αντιλαμβάνονται την άσκηση ως ένα τρόπο να ρυθμίσουν αισθήματα στρες και έντασης, και να βελτιώσουν τη ζωή τους και να ακολουθήσουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής, και επίσης αντιλαμβάνονται την φυσική δραστηριότητα ή τα οργανωμένα προγράμματα άσκησης ως μια βασική στρατηγική παρέμβασης στην προσπάθεια διακοπής του καπνίσματος .
Ο Stephen Covey, 1932-2012, Αμερικανός συγγραφέας είπε κάποτε “ Δεν είμαι το αποτέλεσμα των περιστάσεών μου. Είμαι το αποτέλεσμα των αποφάσεών μου. “
Για αυτό και εσύ πάρε την απόφαση δίωξε το τσιγάρο και βάλε την άσκηση στη ζωή σου.
Απόφοιτη ΑΠΘ.
Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής &Αθλητισμού
Master στην Ιατρική Σχολή
Τμήμα Μοριακής και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας/Θεραπευτική Άσκηση
www.the3FTrainingPoint.com
Πηγες:
Kim DJ. Study on Cardiopulmonary Function, Maximal Oxygen Uptake, and Obesity
Index according to Smoking Status in Middle-Aged and Older Office Workers. Osong
Public Health Res Perspect. 2018 Jun;9(3):95-100. doi:
10.24171/j.phrp.2018.9.3.02. PubMed PMID: 30023152; PubMed Central PMCID:
PMC6037400.
Laustiola KE, Kotamäki M, Lassila R, Kallioniemi OP, Manninen V. Cigarette
smoking alters sympathoadrenal regulation by decreasing the density of beta
2-adrenoceptors. A study of monitored smoking cessation. J Cardiovasc Pharmacol.
1991 Jun;17(6):923-8. PubMed PMID: 1714016.
Cha KS. A comparison of pulmonary function, aerobic power, blood pressure, blood hemoglobin in smokers and non – smokers. Kor J Phys Edu. 2001;40(3):845–57.
Sagone AL Jr, Lawrence T, Balcerzak SP. Effect of smoking on tissue oxygen
supply. Blood. 1973 Jun;41(6):845-51. PubMed PMID: 4712210.
McDonough P, Moffatt RJ. Smoking-induced elevations in blood
carboxyhaemoglobin levels. Effect on maximal oxygen uptake. Sports Med. 1999
May;27(5):275-83. Review. PubMed PMID: 10368876.
Packa-Tchissambou B, Oniangue R, Massamba A, Babela JR, Makanga M, Senga P.
[Effect of smoking on weight and cardiopulmonary capacities in young athletes].
Sante. 2001 Jul-Sep;11(3):161-6. French. PubMed PMID: 11641079.
