Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου: Τι είναι και πως το αντιμετωπίζουμε
Το Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου (Thoracic Outlet Syndrome – TOS) προκύπτει από τη συμπίεση των υποκλείδιων αγγείων και/ή του βραχιόνιου πλέγματος καθώς οι δομές ταξιδεύουν από τη θωρακική έξοδο προς τη μασχάλη. Αυτή η συμπίεση μπορεί να λάβει χώρα μεταξύ της κλείδας και της πρώτης πλευράς ή άλλες ανατομικές παραλλαγές.
Γράφει ο Γιώργος Σιδηρόπουλος, Φυσικοθεραπευτής, Κατερίνη
Η νευρολογική συμπίεση είναι η πιο κοινή μορφή συνδρόμου θωρακικής εξόδου. Οι αγγειακές επιπλοκές εμφανίζονται σπάνια. Οι αρτηριακές επιπλοκές συνήθως προκύπτουν από τη συμπίεση της υποκλείδιας αρτηρίας από μια πλευρά. Οι φλεβικές επιπλοκές σχετίζονται συχνά με τη συμπίεση των μυών της υποκλείδιας φλέβας.
Η νευρογενής μορφή, που περιγράφηκε προηγουμένως, είναι η πιο κοινή, που αποτελεί πάνω από το 95% των περιπτώσεων, ενώ η φλεβική αντιπροσωπεύει το 2% έως 3%, και η αρτηριακή, περίπου το 1%.
Παρά τη σημαντική παθολογία που σχετίζεται με το σύνδρομο θωρακικής εξόδου, εξακολουθεί να υπάρχει κάποια γενική διαφωνία μεταξύ των ειδικών σχετικά με τη συγκεκριμένη ανατομία, αιτιολογία και παθοφυσιολογία της πάθησης, πιθανώς λόγω της μεγάλης ποικιλίας στα συμπτώματα που εκδηλώνονται στους ασθενείς που παρουσιάζονται και λόγω της έλλειψης οριστικού χρυσού πρότυπο για τη διάγνωση.
Τα συμπτώματα που σχετίζονται με το TOS έχουν παραδοσιακά χωριστεί σε αγγειακές και νευρογενείς κατηγορίες, μια διάκριση με βάση την υποκείμενη δομή(εις) που εμπλέκονται.
Συμπτώματα
- Έντονος πόνος που μπορεί να διαχέεται από την αυχενική μοίρα, την περιοχή του ώμου έως ολόκληρο το άνω άκρο. Η μεγαλύτερη έκταση του πόνου αποτελεί εύρημα ότι ο ασθενής πρέπει να επισκεφτεί φυσικοθεραπευτή και νευρολόγο.
- Αίσθηση αδυναμίας και μουδιάσματος σε όλη την κατανομή του άνω άκρου έως τα δάκτυλα.
- Ανωμαλίες στην αιμάτωση των άκρων με αποτέλεσμα την αλλαγή χρώματος του δέρματος ή την δημιουργία οιδημάτων.
Θεραπεία κατά φύση προβλήματος
Νευρογενής Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου
Φυσικοθεραπεία: Η πιο συχνή αρχική θεραπεία. Με αυτή αυξάνεται το εύρος κίνησης του αυχένα και των ώμων, η μυική δύναμη και αντοχή και προάγεται η καλύτερη στάση του σώματος. Οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν βελτίωση των συμπτωμάτων μετά από φυσικοθεραπεία.
Φάρμακα: Παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα μπορεί να κριθούν από τον ειδικό ιατρό απαραίτητα για περαιτέρω ανακούφιση από τον πόνο και την επαναφορά της λειτουργικότητας.
Χειρουργική επέμβαση: Όποτε ο ασθενής δεν συμμορφώνεται ή δεν είναι αρκετή η παρέμβαση μέσω φυσικοθεραπείας και ή φαρμακευτικής αγωγής, η χειρουργική επέμβαση είναι η επόμενη και πλέον μόνη επιλογή στην αποκατάσταση.
Φλεβογενής Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου
Φυσικοθεραπεία: Αναπνευστική φυσικοθεραπεία και ήπια μορφή χειροθεραπεία με στόχο την αναλγησία και την μείωση των καρδιαγγειακών ευρημάτων (κατόπιν συννενόησης με τον ειδικό ιατρό).
Φαρμακευτική αγωγή: Θρομβολυτικά, αντιπηκτικά
Χειρουργική επέμβαση
Αρτηριογενής Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου:
Χειρουργική επέμβαση: Χειρουργική επέμβαση μπορεί να γίνει για να αφαιρέσετε την πρώτη πλευρά και να δημιουργήσετε περισσότερο χώρο για τα αγγεία και τα νεύρα. Μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση οποιονδήποτε δομικών προβλημάτων της αρτηρίας.
Τα θρομβολυτικά φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν πριν από τη χειρουργική επέμβαση, εάν είναι απαραίτητο, για τη διάλυση των θρόμβων αίματος.
Κινησιοθεραπεία
Η κινησιοθεραπεία αφού σταθεροποιηθούν τα παραπάνω στο σύνδρομο θωρακικής εξόδου παίζει σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση και την πρόληψη των συμπτωμάτων να ξανά έρθουν. Ο ειδικός φυσικοθεραπευτής ασχολείται τόσο με την αποκατάσταση του εύρους κίνησης, την ανάκτηση της δύναμης και της αντοχής των μυϊκών ομάδων που είχαν προσβληθεί από το σύνδρομο θωρακικής εξόδου.
Σημαντικό εργαλείο ειδικά στην νευρογενή κατηγορία του σύνδρομου θωρακικής εξόδου είναι οι νευροδυναμικές διατάσεις, που καλό είναι να συνταγογραφούνται μόνο από ειδικό φυσικοθεραπευτή (OMT) και νευρολόγο.
Στις υπόλοιπες επιλογές κινησιοθεραπείας βρίσκονται οι ασκήσεις κινητικού ελέγχου. Μέσα από την αξιολόγηση και την εξέλιξη των συμπτωμάτων μπορεί ο ασθενής να ξεκινήσει από καθιστή θέση με το βάρος του σώματος έως το να δουλεύει στην τετραποδική θέση και να εκτελεί πιο δυναμικές ασκήσεις που χρειάζονται τόσο δύναμη όσο και καλό συντονισμό και σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.
Ενδεικτικά δείτε μερικές ασκήσεις για το σύνδρομο της θωρακικής εξόδου
Ακολούθησε το fmh.gr στο Google News, στο Twitter, στο Facebook στο Υoutube και στο Instagram
Γιώργος Σιδηρόπουλος, Φυσικοθεραπευτής, Κατερίνη
Ακολούθησε τον Γιώργο στο Facebook και στο Instagram
Πηγές:
