Crossfit και συχνοί τραυματισμοί : Μύθος ή πραγματικότητα
Πριν σας παρουσιάσουμε τα δεδομένα για την συχνότητα τραυματισμών στο Crossfit ας δούμε λίγες πληροφορίες πρώτα για το τι είναι το Crossfit.
To Crossfit είναι μία μέθοδος προπόνησης η οποία συνδυάζει ασκήσεις, πολλών ειδών (ενόργανη, άρση βαρών, calisthenics) με ποικιλία εξοπλισμού, σε μεγάλο φάσμα και προωθείται με σκοπό την ολοκληρωμένη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της υγείας των συμμετεχόντων καθώς και ως ανταγωνιστικό άθλημα καθώς διοργανώνονται ποικιλία διοργανώσεων με επίκεντρο κάθε χρόνο τα Crossfit Games . Τ
ο crossfit είναι το εμπορικό όνομα της δημιουργίας του Greg Glassman το οποίο ιδρύθηκε επίσημα το 2000.
Τι είναι το Crossfit;
Σύμφωνα με τον ιδρυτή του crossfit (Greg Glassman) είναι ένα σύνολο μεθόδων προπόνησης με συνεχώς μεταβαλλόμενων κινητικών μοτίβων εκτελούμενα σε μεγάλη ένταση. Όλες οι κινήσεις βασίζονται σε ποικιλία βασικών και θεμελιωδών ασκήσεων εμπνευσμένες από ενόργανη, άρση βαρών, στίβο, κωπηλασία κλπ.
Επιλέγονται διότι βρίσκονται στα πλαίσια της ανθρώπινης δραστηριότητας και με αυτές μπορείς να μετακινήσεις μεγάλες αντιστάσεις σε μεγάλες αποστάσεις έτσι είναι οι πιο αποτελεσματικές για να παράγεις όσο γίνεται περισσότερο έργο στον διαθέσιμο χρόνο. Σύμφωνα με την άποψή του η υψηλή ένταση είναι απαραίτητη για να επιτευχθούν αποτελέσματα στην φυσική κατάσταση.
Μεταβάλλοντας συνέχεια την ένταση και το περιεχόμενο της προπόνησης (βασισμένα πάντα σε λειτουργικές—θεμελιώδης κινήσεις) μπορείς να έχεις σύμφωνα με το Greg Glassman εκπληκτικά αποτελέσματα στην ικανότητα και την φυσική κατάσταση. Οι προπονήσεις του crossfit συνήθως συνοδεύονται από ένα ασπροπίνακα και ρολόι. Ο πίνακας για καταγραφή στοιχείων και το άλλο για τον χρόνο.
Από που πηγάζει η κριτική που έχει δεχθεί το Crossfit;
Η κριτική που έχει δεχτεί το crossfit στηρίζεται στην πηγή της φιλοσοφίας του. Πυλώνες του είναι η ένταση στον χρόνο, ο ευγενής ανταγωνισμός και η ποικιλία κινητικών προτύπων. Συνδυαστικά αυτά μπορεί να έχουν εκπληκτικά αποτελέσματα στην ικανότητα και φυσική κατάσταση των αθλητών αλλά επίσης μπορεί να αποτελούν μονόδρομο προς τραυματισμό.
Η υψηλή ένταση από μόνη της μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τραυματισμό όπως και η πολυπλοκότητα των ασκήσεων, ο ανταγωνισμός η πίεση του χρόνου καθώς και η κόπωση. Αν όλα αυτά συνδυαστούν μαζί μπορεί ο κίνδυνος να γίνει ακόμα μεγαλύτερος. Αλλά όπως όλα τα θέματα στην προπονητική απαιτούν σωστή μεθοδικότητα δεν σημαίνει ότι crossfit είναι επικίνδυνο, αν ακολουθούνται με ακρίβεια η προπονητική, η αθλητιατρική και η σταδιακή αύξηση της επιβάρυνσης σε συνδυασμό με την παροχή εξατομικευμένης καθοδήγησης. Σε αντίθετη περίπτωση αν δεν τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας παραμονεύουν κίνδυνοι.
Ποια είναι η εμφάνιση αθλητικών κακώσεων στο crossfit σύμφωνα με την βιβλιογραφία;
Σύμφωνα με (6) Ηak et al, 2013 η ομάδα του οποίου ήθελε να βρει την συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών στο crossfit μοίρασε διαδικτυακά ερωτηματολόγια, εκ των οποίων απαντήθηκαν n=132. 97 από τα οποία (73,5%) να δηλώνουν ότι έχουν υποστεί τραυματισμό με την συμμετοχή τους στο crossfit. Συνολικά δηλώθηκαν 186 τραυματισμοί εκ των οποίων 9 (7%) χρειάζονταν χειρουργική επέμβαση.
Σε μία πολύ καλή μελέτη από Benjamin et al, 2014 (7) συνολικά 486 άτομα συγκεντρώθηκαν τα οποία όλα ήταν μέλη σε αναγνωρισμένα γυμναστήρια crossfit. Παράλληλα έγινε διαχωρισμός ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες (σημείο που δεν υπήρχε σε άλλες έρευνες). Συνολικά βρέθηκε να έχουν τραυματιστεί το 19.4% των ερωτηθέντων (άντρες 53/231, γυναίκες 21/150). Σημαντικά είναι τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν σχετικά με την τοπογραφία των τραυματισμών όπου η μέση, το γόνατο και ο ώμος να είναι οι πιο συχνοί με 12/84, 11/84, 21/84 αντίστοιχα.
Σημαντική πληροφορία δίνεται από την συσχέτιση που έκαναν οι ερευνητές ανάμεσα στο είδος του τραυματισμού και την άσκηση-κίνηση στην οποία προκλήθηκε (όπως φαίνεται στον πίνακα). Τέλος σημαντικό στοιχείο παράλληλα που δίνει η μελέτη είναι ότι η συχνότητα των τραυματισμών μειώθηκε με την παρουσία προπονητή ρ=0.28
Η ομάδα του Ryan J. Summitt, 2016 (8) για να ελέγξει την συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών στον ώμο στο crossfit μοίρασε ερωτηματολόγια σε 980 μέλη γυμναστηρίων crossfit σε χρονική διάρκεια 6 μηνών. Συνολικά 187 ερωτηματολόγια απαντήθηκαν, το 23,5% (44 άτομα) δήλωσε ότι είχε τραυματιστεί στο χρονικό διάστημα των 6 μηνών. Το 38,6 % αυτών δήλωσε ότι είχαν υποτροπή από παλαιότερο τραυματισμό και δεν ήταν νέα η κάκωση. Το 64.1% των ατόμων που δήλωσαν τραυματισμό μείωσαν την προπόνηση τους μέχρι ένα μήνα. Σημαντικά είναι τα στοιχεία της συσχέτισης ανάμεσα στους παράγοντες τραυματισμού όπου πιο συχνές αιτίες ήταν 33,3% κακή τεχνική, 33.3% προηγούμενη κάκωση.
2 παρόμοιες μεθοδολογικά μελέτες μοίρασαν ερωτηματολόγια σε αθλητές crossfit. H πρώτη μελέτη Jan W.C. Sprey et al, 2016 (10) συγκέντρωσε 622 ερωτηματολόγια (243 γυναίκες, 323 άντρες). Συνολικά 176 άτομα (31.0%) ανέφεραν τραυματισμό κατά την προπόνηση crossfit. Διαφοροποιό στοιχείο αυτής της μελέτης ήταν ότι προσπάθησε να κάνει συσχέτιση ανάμεσα στην εμφάνιση τραυματισμών και το επίπεδο των ασκουμένων καθώς και την συχνότητα συμμετοχής τους στο crossfit ή άλλη μορφή άθλησης. Δεν βρέθηκαν όμως σημαντικές διαφορές.
Σημαντική διαφορά στην συχνότητα φάνηκε ανάλογα με το χρονικό διάστημα που κάναν crossfit όπου αυτοί που έκαναν πιο πολύ καιρό ανέφεραν πιο πολλούς τραυματισμούς >6 μήνες (ρ=0.04). άτομα με πάνω από 6 μήνες crossfit βρέθηκε να κινδυνεύουν με εμφάνιση τραυματισμού έως και 70%.
Η ομάδα του Guillermo Escalante (2017) (11), στην περιγραφική μελέτη τους συγκέντρωσαν ερωτηματολόγια από 88 άντρες και 71 γυναίκες που έκαναν προπόνηση crossfit 12 μηνών. Το 50.3% των αθλητών έκανε μόνο crossfit. 74 από τους αθλητές δήλωσαν ότι είχαν τραυματιστεί. Συνολικά υπήρχαν 127 τραυματισμοί ή αλλιώς εμφάνιση τραυματισμών 46,5%.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κατανομή των τραυματισμών που έκανε η ομάδα στην μελέτη της με τους πιο συχνούς να είναι στους ώμους *(33,1%), στη μέση (18.1%), γόνατα (12,5%) και καρπούς (10,2%). Σημαντική συσχέτιση (ρ<0,01) βρέθηκε ανάμεσα στο χρονικό διάστημα προπόνησης crossfit και την συμμετοχή σε αγώνες με την εμφάνιση τραυματισμών.
Mία ακόμα πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη (13) (Moran, S et al, 2017), αφού συγκέντρωσε ερωτηματολόγια από 117 συμμετέχοντες στο crossfit μετά από 12 βδομάδες, προσπάθησε παράλληλα να συσχετίσει την συχνότητα τραυματισμών με παλαιότερους τραυματισμούς και με το σκορ στα τεστ FMS. Συνολικά 15 τραυματισμοί αναφέρθηκαν (μικρή διάρκεια παρακολούθησης αθλητών). Το πιο συχνό σημείο ήταν η μέση (20%). Ενδιαφέρουσα συσχέτιση έγινε σε σχέση με το πιο άσκηση ήταν η πιο επικίνδυνη με το squat και το deadlift να προηγούνται. Σημαντική συσχέτιση βρέθηκε ανάμεσα στην εμφάνιση τραυματισμού και το χαμηλό σκορ στο fms και την ύπαρξη παλαιότερου τραυματισμού.
Οι ερευνητές Yuri Feito, Alesia Paul (2014) μοίρασαν ερωτηματολόγια σε 738 συμμετέχοντες στο crossfit για τους 12 τελευταίους μήνες. Οι 371 (51%) δήλωσαν εμφάνιση τραυματισμού. Σημαντικό είναι το στοιχείο ότι 84% αυτών χαρακτηρίζεται ελαφρύς καθώς δεν χρειάστηκαν ιατρική υποστήριξη. Πιο συχνοί ήταν οι τραυματισμοί στους ώμους (45%) και στη μέση (39%). Τέλος συσχέτιση έγινε ανάμεσα στην συχνότητα προπόνησης και την εμφάνιση τραυματισμών όπου οι 6/week βρέθηκαν πιο επικίνδυνες.
Στην Ευρώπη έγινε παρόμοια μελέτη σε Ολλανδούς συμμετέχοντες στο crossfit (15). Συνολικά 553 αθλητές απάντησαν στα ερωτηματολόγια και όλοι τους να προπονούνται σε αναγνωρισμένα γυμναστήρια crossfit.
Από αυτούς οι 449 κρίθηκαν ικανοί να συμμετέχουν στην έρευνα. Το 56,1% των αθλητών (252) δήλωσε εμφάνιση τραυματισμού τους τελευταίους 12 μήνες. Οι πιο συχνοί τραυματισμοί βρέθηκε όπως και σε άλλες μελέτες να είναι στους ώμους (28,7%), στη μέση (15,8%), γόνατο (8,3%). Η μικρή σχετικά συμμετοχή (μικρότερη από 6 μήνες) φαίνεται να συσχετίστηκε με μεγαλύτερο ρίσκο τραυματισμού.
Ποια μεμονωμένα περιστατικά έχουν αναφερθεί για τραυματισμούς στο Crossfit;
Παράλληλα έχουν αναφερθεί πλήθος περιστατικών case studies που παρουσίασαν ιδιαίτερες κακώσεις και εφιστούν την προσοχή στους συμμετέχοντες και τους αρμόδιους γυμναστές
Όπως στην περίπτωση (Stephanie A. Joondeph & Brian C. Joondeph, 2013) (9), όπου υπήρξε αποκόλληση αμφιβληστροειδή μετά από ατύχημα με ελαττωματικό λάστιχο, ένα όργανο γυμναστικής που χρησιμοποιείται κατά κόρων στο crossfit.
(12) ένα άλλο case study (Michael V. Friedman, et al, 2016) κάνει αναφορά σε έναν σοβαρό και σπάνιο τραυματισμό στην μυοτενόντια σύζευξη του πλατύ ραχιαίου μετά από προπόνηση crossfit. Ο τραυματισμός πραγματοποιήθηκε κατά την διάρκεια εκτέλεσης μία πολύ απαιτητικής άσκησης που χρησιμοποιείται στο crossfit, το muscle up. Λόγω της σπανιότητας της φύσης του τραυματισμού λίγες πληροφορίες υπάρχουν για την αντιμετώπιση και απεικόνιση του. Μετά από 3 μήνες συντηρητικής θεραπείας ο αθλητής μπόρεσε να επιστρέψει.
Ποιο ειναι οι συχνοί οι τραυματισμοί στο crossfit;
Συνολικά βρέθηκαν 7 μελέτες που να ασχολούνται με την επιδημιολογική εμφάνιση τραυματισμών στο crossfit. Όλες χρησιμοποίησαν ερωτηματολόγια και χρησιμοποίησαν δεδομένα από 12 βδομάδες έως 12 μήνες. Η συχνότητα εμφάνισης τραυματισμού στο crossfit ανέρχεται στους 2.61 ανά 1000 ώρες συμμετοχής (1.18 έως 3.3/1000 ώρες). Πιο συχνοί τραυματισμοί ήταν στον ώμο και στην μέση με ποσοστά αντίστοιχα 28,7-45% και 15.1-21.5%. Ακολουθούσαν στην συνέχεια τα γόνατα, ο αγκώνας και οι καρποί. Σημαντικό στοιχείο αποτελούν τα αρκετά case studies που κάνουν αναφορά σε συγκεκριμένο τραυματισμό που παρουσιάστηκε ανησυχητικά συχνά στο crossfit (ραβδομυόλυση, ρίξη αμφιβλστροειδούς, διάταση καροτιδιαίας αρτηρίας, ρίξη μυοτενόντιας σύζευξης πλατύ ραχιαίου).
Σχετικά με την συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών σε άλλα δημοφιλή σπορ όπως φαίνεται και στον πίνακα 3, ο μέσος όρος τραυματισμών ανά 1000 ώρες ανέρχεται στο 32.24/1000 ώρες συμμετοχής, βέβαια με τις ακραίες τιμές του bodybuιlding 0.24-1/1000 ώρες και της συμμετοχής σε αγώνες αμερικάνικου ποδοσφαίρου 64/1000 ώρες.
Είναι το crossfit πιο επικίνδυνο για τραυματισμούς από άλλα αθλήματα;
Σύμφωνα με την ανάλυση των επιδημιολογικών μελετών οι οποίες εξέταζαν την συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών στο CROSSFIT και σε άλλα δημοφιλή αθλήματα, βγαίνει το συμπέρασμα ότι το CROSSFIT δεν παρουσιάζει μεγαλύτερη συχνότητα τραυματισμών. Αντίθετα παρουσιάζει πολύ μικρότερη συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών ανά 1000 ώρες συμμετοχής (μ.ο. = 2,61) σε σχέση με παραδοσιακά αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο (μ.ο.=17,85) και την καλαθοσφαίριση (μ.ο. =17,7). Μάλιστα όταν υπάρχει παρουσία εξειδικευμένου και καταρτισμένου προπονητή η συχνότητα τραυματισμών μπορέι να μειωθει περαιτέρω(7). Σε κάθε περίπτωση σύμφωνα και με άλλες παρόμοιες εργασίες φαίνεται το crossfit να παρουσιάζει ελάχιστες διαφορές ως προς την συχνότητα τραυματισμών με άλλα αθλήματα μη επαφής όπως το τρέξιμο, ενόργανη γυμναστική, άρση βαρών, bodybuilding, powerlifting και strongman. Ειδικά σε σχέση με τα 2 τελευταία παρουσιάζει την μισή περίπου συχνότητα (10,17).
Παράλληλα, άλλα σημαντικά συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από την μελέτη των σχετικών εργασιών. Φαίνεται ότι οι πιο συχνοί τραυματισμοί συμβαίνουν στους ώμους και την μέση κυρίως σε ασκήσεις όπως το squat και το deadlift. Επίσης φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στην συχνότητα προπόνησης και την εμφάνιση τραυματισμών όπου όλες οι μελέτες που ασχολήθηκαν βρήκαν ότι συχνότητα μεγαλύτερη από 3/week είναι πιο επικίνδυνη. Σημαντικό είναι το στοιχείο ότι οι άντρες παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα από τις γυναίκες (μεγαλύτερο ρίσκο, ένταση).
Επιπρόσθετα δεν φαίνεται ότι η διάρκεια συμμετοχής στο crossfit επηρεάζει την συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών. Τέλος σημαντικό παράγοντα εμφάνισης τραυματισμών αποτελεί η ύπαρξη παλαιότερου τραυματισμού έως 33.3% (8).
Συζήτηση, σημεία που πρέπει να κρατήσουμε από το άρθρο
Το crossfit αποτελεί μία σύγχρονη τάση και έχει δεχτεί πληθώρα κριτικής. Η κριτική εν μέρει βασίζεται στην φύση και την φιλοσοφία του crossfit αλλά θέλει πολύ προσοχή καθώς μπορεί να υπάρχουν και φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού από οργανισμούς με πιο παραδοσιακή φιλοσοφία και πρακτικές. Για αυτό είναι σημαντικό να γίνουν και άλλες μελέτες που μελετούν τους τραυματισμούς στο crossfit καθώς δεν έχει αποσαφηνιστεί το πεδίο επαρκώς. Κύριο σημείο προβληματισμού είναι ο επαρκής ορισμός του τραυματισμού που θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στις μελέτες. Θα έπρεπε να περιλαμβάνονται από απλές θλαστικές κακώσεις έως βαριοί τραυματισμοί για χειρουργείο;
Ίσως αν υπήρχε καλύτερος ορισμός η συχνότητα να ήταν μικρότερη. Χρήσιμο θα ήταν να γίνουν μελέτες με μεγαλύτερη διάρκεια έτσι ώστε να μπορέσουν να αποσαφινιστούν ερωτήματα όπως ποια συχνότητα προπόνησης θεωρείται ασφαλής και πιο χρονικό διάστημα συμμετοχής στο crossfit είναι πιο επίφοβο (μακροχρόνια συμμετοχή η βραχυχρόνια-νέοι αθλητές). Τέλος αφού αποσαφυνιστεί το φαινόμενο να χρησιμοποιηθούν τα στοιχεία προς όφελος της πρόληψης των τραυματισμών και να μπορέσουν να δοθούν σαφής οδηγίες που θα πρέπει να τηρούν οι προπονητές σε όλα τα επίπεδα και ικανότητες.
Δε παύει σε καμία περίπτωση να είναι ένα άθλημα μέγιστης επιβάρυνσης αλλά όπως και σε όλα τα άλλα αθλήματα όσο ακολουθούνται κάποιες αρχές, τόσο μικρότερη η πιθανότητα εμφάνισης τραυματισμών. Παραδείγματος χάρη παρουσία εξειδικευμένου προσωπικού, σταδιακή αύξηση της επιβάρυνσης, τμήματα προσαρμογής αρχαρίων και εκμάθησης, ασφαλείς εγκαταστάσεις και εξοπλισμός, τήρηση κανόνων ασφαλείας.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Διατροφή για απόδοση στο Crossfit
Ακολούθησε το fmh.gr στο Twitter, στο Facebook στο Υoutube και στο Instagram
Γιάννης Βεράνης, Γυμναστής, Θεσσαλονίκη
Βιβλιογραφία
1) Andrew C. Berry, Joshua D. Lenchus, Danny Avalos, Ariel Caplan, Bruce B. Berry, Michael J. Monzel, Exertional Rhabdomyolysis: A Case of Markedly Elevated Creatine Kinase Without Acute Kidney Injury, 2014 , Journal of medical cases, ;5(9):483-485
2)Fox, Alex MD; King, Andrew MD The Case Files: CrossFit-Induced Carotid Artery Dissection, 2014,
3) Larsen C 1 , Jensen MP , Rhabdomyolysis in a well-trained woman after unusually intense exercise, danish medical ascosiation 2014, 176(25)
4)Matthew J. Hadeed; Kerry S. Kuehl; Diane L. Elliot; Adriana Sleigh Exertional Rhabdomyolysis After Crossfit Exercise Program, 2011 ,Medicine & Science in Sports & Exercise, 43(5):224-225
6)** Paul Taro Hak; Emil Hodzovic; Ben Hickey, The nature and prevalence of injury during CrossFit training, 2013, Journal of Strength and Conditioning Research, 1064-8011
7)Benjamin M. Weisenthal, BA, Christopher A. Beck, MA, PhD, Michael D. Maloney, MD Michael D. MaloneyInjury Rate and Patterns Among CrossFit Athletes.2014, orthopedic journal of sports medicine
9) Stephanie A. Joondeph and Brian C. Joondeph, Retinal Detachment due to CrossFit Training Injury,2013,jounal of Case Reports in Ophthalmological Medicine,189837
10)Jan W.C. Sprey,*† MD, Thiago Ferreira,‡ MD, Marcos V. de Lima,† MD, Aires Duarte Jr,† MD,Pedro B. Jorge,† MD, and Claudio Santili,† MD, An Epidemiological Profile of CrossFit Athletes in Brazil, 2016, orthopedic journal of sports medicine,, 4(8)
12) Michael V. Friedman, MD*, J. Derek Stensby, MD, Travis J. Hillen, MD Travis J. Hillen,Traumatic Tear of the Latissimus Dorsi Myotendinous Junction Case Report of a CrossFit-Related Injury, 2016, american orthopedic society of sports medicine, 548-552
13) Moran, S., Booker, H., Staines, J. and Williams, S., 2017. Rates and risk factors of injury in CrossFit:A prospective cohort study. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 57 (9), pp. 1147-1153.
14)Yuri Feito; Alesia Pau, Prevalence of Injury Among CrossFit® Participants, 2014, Medicine & Science in Sports & Exercise. 46(5S):76
16) Knapik JJ Extreme Conditioning Programs: Potential Benefits and Potential Risks, 2015, Journal of Special Operations Medicine : a Peer Reviewed Journal for SOF Medical Professionals , 15(3):108-113
18) Buist I, Bredeweg SW, Bessem B, van Mechelen W, Lemmink KA, Diercks RL. Incidence and risk factors of running-related injuries during preparation for a 4-mile recreational running event. Br J Sports Med. 2010 Jun;44(8):598-604
