Η παγίδα του σαββατοκύριακου…
Πέντε μέρες με δουλειά και υποχρεώσεις στο φουλ συν τέσσερις βαρβάτες προπονήσεις.
Καθώς φθάνει επιτέλους το βραδάκι της Παρασκευής αρχίζεις να χαλαρώνεις λίγο πριν από την έξοδό σου και μαζί σου χαλαρώνει και η αυτοπειθαρχία σου.
Αρχίζει να σε κυριαρχεί η λογική της ανταμοιβής: Σκίστηκες για πέντε μέρες διανοητικά και σωματικά και ήρθε η ώρα να πάρεις κάτι πίσω γι αυτό.
Αυτό το κάτι όμως σπάνια μένει στα πλαίσια που θέτει το μυαλό σου.
Θα πιεις και το απεριτίφ σου,το ένα ποτηράκι κρασί θα γίνει στην πορεία 3-4, θα φας και τα Movenpick σου συν to limoncello για digestif.
Mια από τα ίδια και το Σάββατο.
Και την Κυριακή το μεσημέρι το super γιουβέτσι στης πεθεράς…
Και έτσι ένα μεγάλο των προσπαθειών της εβδομάδας πάει στράφι για να μην πω ότι Δευτέρα πρωί ο δείκτης της ζυγαριάς είναι στο συν.
Ταυτίζεται κανείς;
Το θέμα είναι ότι το σαββατοκύριακο πρέπει να είναι διαφορετικό και δεν έχουν θέση στη ζωή μας οι κηδεμονικές συμπεριφορές.
Αλλά προσέξτε δύο μόνο πράγματα:
1. Στις εξόδους εκείνο που μετράει είναι η ατμόσφαιρα,η παρέα,η χαλαρότητα και το μοίρασμα των στιγμών και αυτά δεν είναι ευθέως ανάλογα του φαγητού και του ποτού.
Ίσα – ίσα από ένα σημείο και μετά αφαιρούν από την εμπειρία.
2. Το σαββατοκύριακο προβλέψτε κίνηση,ευχάριστη και χαλαρή.
Μια βόλτα στο δάσος,ένα ομαδικό παιχνίδι,περίπατο στη ακροθαλασσιά,ότι σας ευχαριστεί και σας ανανεώνει.
Υπάρχει τεράστια διαφορά από το να κάθεται κανείς συνέχεια όπως τείνουμε να κάνουμε οι περισσότεροι τα σαββατοκύριακα.
Να το βλέπουμε κάτι σαν ενεργή αποκατάσταση.
Δύο απλά πράγματα…
Πηγή : totalfitness-christos
